É un circuíto impreso onde se conectan todas as compoñentes necesarias para que o ordenador funcione. Fabrícanse con diferentes capas illantes de fibra de vidro sobre as que se incrustan pistas de cobre que teñen a función de unir as diferentes compoñentes e permitir a intercomunicación entre todos. Moitos son os dispositivos que estudamos que van directamente conectados á placa base ou ben son periféricos que se unen á placa por cable ou por conexións sen fíos.

Se comparamos placas antigas e modernas, estas últimas teñen menos compoñentes e pistas e semellan máis sinxelas e despexadas, con menos cablado. O motivo é que coa mellora da densidade de integración dos chips andan por menos de 10 nm. Na actualidade xa se alcanzaron litografías de 3 nm e cada vez se poden incluir máis compoñentes no mesmo espazo. Daquela, compoñentes que antes se situaban na propia placa base ou no chipset poden incluirse no encapsulado do procesador por exemplo un chip gráfico ou un controlador de memoria.

O tamaño e a forma da placa determina o tipo de caixa e as posibilidades de ampliación do hardware. Os tamaños de placas máis habituais descríbense nos chamados factores de forma

A meirande parte das placas constan das seguintes partes: