Este algoritmo é expulsivo, é dicir, os procesos van entrando e saíndo da CPU cada certo tempo ata que rematan a súa execución.
A idea é repartir o tempo e darlle a cada proceso un tempo chamado quantum. En canto agota ese tempo sae e deixa libre a CPU para que outro proceso que está na cola se vaia executando.
Temos que ter control dos tempos de chegada, dos quantos que leva usados e da orde na cola de procesos.
Por exemplo, supoñamos que o quantum é de 2 e chegan os procesos:
| Proceso | Tempo de chegada | Tempo de execución |
|---|---|---|
| P1 | 0 | 3 |
| P2 | 1 | 2 |
O primeiro en executarse é P1 que ocupa o seu quantum de 2 ciclos (quédalle un pendente para rematar).
Mentres se executa chega P2 e ponse á cola. Pasan dous ciclos e P1 expúlsase da CPU.
| tempo: | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| P1 | + | = | = | … | … | |
| P2 | + | … |
Tócalle entrar a P2 para ocupar o seu quantum. Remata o tempo (e casualmente a súa execución) e expúlsase.
Na cola quedaba pendente P1; asígnanselle dous ciclos, pero resulta que con un ten dabondo para rematar.
Na cola foron entrando: P1, P2, P1 (tivo que volver á cola para poder acabarse).
O cronograma queda:
| tempo: | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| P1 | + | = | = | … | … | = |
| P2 | + | … | = | = |
